در سال 1354 پس از یک دوره دشوار جنگ و گریز با ساواک با مشورت شهید بهشتی و آیت‌ا...‌هاشمی رفسنجانی به خارج از کشور عزیمت و در کشورهای سوریه و لبنان اقامت گزید. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در آغاز سال 1359 به عنوان مدیر صدا و سیمای جمهوری اسلامی مرکز اهواز منصوب شد و شاهد آغاز جنگ تحمیلی و روزهای تلخ و اندوهبار آن خطه بود. معاونت امور بین‌الملل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی‌، سفیر ایران در کویت و معاونت سیاسی وزارت کشور از دیگر مسئولیت‌های وی در سال‌های گذشته است.

او فرزند یکی از با سابقه‌ترین و ارشدترین مسئولان جمهوری اسلامی است. به محض اینکه شنیدیم فرزند آیت‌ا... جنتی گزینه قطعی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی‌در دولت تدبیر و امید است برای گفت‌وگو با وی قرار ملاقات گذاشتیم و به مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام رفتیم. ماحصل گفت‌وگوی «قانون» با علی جنتی را در ادامه می‌خوانیم.

زمانی که آقای روحانی وزارت ارشاد را به شما پیشنهاد کردند تردید نکردید؟
قطعا تردید داشتم. مشکلاتی را که در پیش می‌دیدم و می‌بینم، پذیرش این مسئولیت را بسیار دشوار می‌سازد. لذا با آقای دکتر روحانی بحث‌های زیادی کردیم. درنهایت احساس کردم که در این زمینه گزینه دیگری برایشان باقی نمانده است و باید به وی کمک کنم. به همین دلیل پذیرفتم تا بتوانم در این حوزه به دکتر روحانی کمک کنم.

با پدر مشورت نکردید؟
خیر مشورت نکردم. اطلاع دادم.

نظر آقای جنتی -پدر - چه بود؟
ایشان هم نظرشان این بود که وزارت ارشاد مشکلات فراوانی دارد و اگر به وزارتخانه دیگری می‌رفتم، بهتر بود.

در مورد اصل حضورتان در دولت آقای روحانی مشکلی نداشتند؟
نه؛ اصلا.

پس با توجه به اینکه با پدر مشورت نکردید، بعید نیست که در خطبه‌های نماز جمعه لب به انتقاد از شما و وزارتخانه مطبوع شما باز کنند؟
بله؛ به هر حال ایشان اگر تشخیص بدهند که جایی مشکلی وجود دارد، چه وزارت ارشاد و چه جای دیگر، بسیار صریح بیان می‌کنند. ممکن است قبل از تذکر علنی به خودم خصوصی بگویند؛ اما اگر احساس کنند که تذکر خصوصی مؤثر نبوده، علنی هم می‌گویند.

شما فرزند آیت‌ا... جنتی هستید؛ اما از نیروهای نزدیک به آیت‌ا...‌هاشمی به شمار می‌آیید. از این بابت چالشی در روابط خانوادگی شما به وجود نیامده است؟
خیر. به هر حال هر کسی نظرات و تفکرات مستقلی دارد. آشنایی من با آقای هاشمی به 10 سالگی من بازمی‌گردد و این ارتباط تا به امروز ادامه دارد. در صحنه‌های مختلفی از قبل از انقلاب با ایشان ارتباط داشتم و بهره بردم. حتی در دوران مبارزاتی که ما از خارج کشور علیه رژیم پهلوی داشتیم، ایشان کمک‌های مالی و معنوی و فکری می‌کردند. بعد از انقلاب هم همین بوده است. علاقه و ارادت من به آقای ‌هاشمی شخصی نیست، بلکه فکری است. من آقای ‌هاشمی را شخصیتی می‌دانم که در جناح‌ها و گروه‌ها نمی‌گنجند. از افراط و تفریط به دور هستند. مصلحت نظام را از همه چیز بالاتر می‌دانند. در برخورد با افراد و جریان‌ها و مشکلات و ناملایمات سعه صدر دارند. مجموعه خصوصیات و ویژگی‌هایی که در ایشان دیدم من را به آقای هاشمی نزدیک کرد.

در ماجرای رد صلاحیت ایشان چانه‌زنی نکردید؟
خیر. بنده نمی‌توانستم نقشی در این ماجرا داشته باشم.

برآورد شما از وضعیت فعلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی‌چیست؟ تا چه حد با وضعیت فعلی وزارت ارشادی که می‌خواهید تحویل بگیرید آشنا هستید؟
در چند سال اخیر ارتباط نزدیک با وزارت ارشاد نداشتم؛ اما آنچه که دورادور از طریق اصحاب فرهنگ و هنر شنیدم و از طریق تماس‌هایی که داشتم متوجه شدم، این است که مجموعه کسانی که به نوعی با این وزارتخانه سر و کار دارند دچار مشکلات عدیده‌ای هستند. در تمامی حوزه‌ها مشکلات هست. اهالی سینما، کتاب، موسیقی، مطبوعات و ... با چالش‌های فراوانی دست و پنجه نرم می‌کنند. بنده تصورم این است که با توجه به رویکرد دولت تدبیر و امید باید تغییرات اساسی در وضعیت موجود به وجود آورد. چه از نظر سیاست‌ها و چه از نظر نیروی انسانی که در این مجموعه مشغول به فعالیت هستند.

شما اشاره کردید مدت زیادی است از نزدیک در این حوزه فعالیت نکرده‌اید و با توجه به این نکته که انتخاب شما از سوی رئیس‌جمهور منتخب به یکباره اتفاق افتاد، تصور نمی‌کنید در مواجهه با مشکلات این حوزه کار دشواری پیش رو داشته باشید؟
اگر فرض را بر این بگذاریم که کسی از بدنه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم بخواهد وزیر ارشاد شود با همین چالش‌ها رو‌به‌رو خواهد بود. مهم نحوه برخورد با مشکلات و موانع است. بنده با این مقوله بیگانه هم نیستم. شاید اولین سمت اجرایی من در آغاز سال 59 حوزه صدا و سیما بود. زمینه تحصیلی من هم نزدیک به همین حوزه بوده است. به هر حال تحصیلات در حوزه فقه و فلسفه و ... و مطالعات پیرامونی هم کمک شایانی به بنده کرده است. در نتیجه با این مجموعه بیگانه نبوده‌ام. در ضمن 6 سال در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فعالیت کرده‌ام. در تمام این دوره 6 ساله حضور مستمر در شورای معاونان وزارت ارشاد داشتم. به هر حال کمابیش با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و ساختار آن آشنایی دارم. در همین مدت کوتاهی هم که وزارت، پیشنهاد شد با کارشناسان گفت‌وگو و مشورت کرده‌ام. می‌توان گفت تا اندازه زیادی تصویری جامع از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دارم.

پس الان می‌توانید بگویید وزارتخانه‌ای که تحویل خواهید گرفت در چه حال و روزی به سر می‌برد؟
مانند بقیه وزارتخانه‌ها! از نوع سیاست‌هایی که در چند سال گذشته اعمال شده می‌توان فهمید که چه بر سر این وزارتخانه آمده است. مشابه همین مشکلات را در وزارتخانه‌های دیگر هم می‌توان دید. در بعضی جاها این مشکلات قوی‌تر و هولناک‌تر هم هست. به عنوان مثال وزارت خارجه. شما نگاه کنید چه بلایی بر سر وزارت خارجه آمده است. نوع روابط بین‌المللی ما را ببینید که نحوه ارتباط ما با دنیا به کجا رسیده است. فشارهای بین‌المللی را که امروز بر ما وارد شده است، ببینید. طبیعتا این‌ها معلول نوع سیاست‌هایی است که در این سال‌ها اعمال شده است. در حوزه‌های اقتصادی هم همین است. مغز برنامه‌ریزی کشور که همان سازمان مدیریت بود متلاشی شده است. این مشت نمونه خروار است و از همین نکات می‌توان فهمید که اصولا در این دولت چه اتفاقی در کشور افتاده است. طبیعتا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم از این قاعده مستثنی نیست و از مشکلات زیادی رنج می‌برد.

آقای خاتمی را بیش از اینکه یک شخصیت سیاسی بدانیم به عنوان چهره‌ای فرهنگی که مورد وثوق اهالی فرهنگ و هنر هم هستند می‌شناسیم. از ایشان کمک خواهید گرفت؟
بنده از تمامی‌کسانی که در این حوزه صاحب‌نظر باشند کمک و مشورت خواهم گرفت. آقای خاتمی‌حدود 12 سال در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی حضور داشتند و قطعا نظرات راهگشایی خواهند داشت.

پس شما ایشان را مانند بسیاری خط قرمز نمی‌دانید؟
به هیچ‌وجه.

برای فعالان رسانه‌ای، وزارت ارشاد بسیار مهم است. ما با پوست و گوشت خود با این حوزه درگیریم و از مشکلات رنج می‌بریم. آنچه مسلم است در هشت سال گذشته حال و روز خوبی نداشتیم. بعد از دوره‌ای در دولت اصلاحات که به بهار مطبوعات شهره بود، ما شاهد مشکلات عدیده‌ای بودیم. شما برای جامعه مطبوعاتی کشور چه برنامه‌ای دارید؟
مطبوعات، قانون مدونی دارد. چیزی که مهم است این است که قانون مطبوعات اجرا شود. برای من هم دغدغه‌های اهل علم و قلم و مطبوعات مهم است. نکته مهمی‌که می‌توان به آن اشاره کرد این است که باید سلیقه شخصی خود را اعمال نکنیم. بسیاری از مشکلات ناشی از برخی اعمال سلیقه‌های شخصی است. من فکر می‌کنم اگر با رویکردی باز به مطبوعات به عنوان رکن چهارم دموکراسی که می‌توانند سلامت اداری کشور را تضمین کنند نگاه شود این خود کمک به شفافیت عملکرد دولت است. با این نوع نگاه، دیگر اگر یک نشریه‌ای انتقادی هم مطرح کند که مطابق میل ما نبود فورا شمشیر حذف را برنداریم که آن را حذف کنیم؛ بلکه خودمان را اصلاح کنیم. به قولی ما وقتی عیب خود را در آینه می‌بینیم، آینه را نباید بشکنیم؛ بلکه خودمان را بشکنیم. بنابراین من معتقدم قانون مطبوعات، قانون خوبی است اگر نارسایی‌هایی دارد باید اصلاح شود؛ اما عمده مطلب این است که سیاست‌های شخصی و سیاسی که گاهی اعمال می‌شود در این حوزه خسران وارد کرده است.

ما یک تجربه‌ای داریم که هرگاه دولت فضای مطبوعات را باز می‌گذارد و به رسانه‌ها آزادی عمل داده می‌شود، قوه قضاییه سردمدار برخورد با مطبوعات می‌شود؛ مانند دوره اصلاحات و شاهکارهایی که آقای مرتضوی از خود به یادگار گذاشتند و در این دوره هم که ارشاد با مطبوعات برخورد می‌کرد. چه اقدامی‌می‌توان انجام داد که دیگر شاهد چنین اتفاقاتی نباشیم؟
آن چیزی که به بنده و ارشاد مربوط می‌شود این است که باید سیاست‌های جاری را اصلاح کرد. آنچه که به دستگاه‌های دیگر مانند دستگاه قضا مربوط است به هر حال جزو سیاست‌های دولت آقای روحانی است که هماهنگی‌هایی با سایر قوا انجام شود که مشکلات به حداقل برسد. این یکی از برنامه‌های اصلی دولت تدبیر و امید است. شاید بخشی از مشکلاتی که در گذشته بود این است که علاوه بر اینکه وزارت ارشاد برنامه‌هایی را بر اساس نگاه شخصی و سیاسی اجرا می‌کرده، در بسیاری موارد فقدان هماهنگی بین دولت و قوه قضاییه مشکلات فراوانی به وجود آورده است. می‌شود برخی از محدودیت‌هایی را هم که قوه قضاییه به وجود آورده با هماهنگی مرتفع کرد.

داستان خانه سینما در حال حاضر یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌های اهالی فرهنگ و هنر است. اول تعطیلی خانه سینما و اکنون بحث بازگشایی آن و جنجال‌هایی که به وجود آمده است. به نظر می‌رسد که قفل این خانه با کلید تدبیر و امید باز خواهد شد. چه نویدی برای اهالی سینما دارید؟
بنده هنوز به طور کامل وارد این مقوله نشدم. نه استدلال‌های وزارت ارشاد برای تعطیلی خانه سینما را استماع کرده‌ام و نه دلایل و برهان‌های طرفین دعوا را شنیده‌ام. برخورد من با این ماجرا تا به حال برخورد رسانه‌ای بوده است. در واقع، مسائلی را شنیده‌ام که در رسانه‌ها منعکس شده است؛ اما آنچه اکنون می‌توانم بگویم این است که اصولا بستن خانه سینما به عنوان یک انجمن صنفی که محل گردهمایی اهالی سینما و محل تبادل نظرات و تضارب آرا بوده، بسیار خسارت‌بار بوده است. این مشکل باید در اسرع وقت حل شود. یکی از مهم‌ترین اولویت‌های من بازگشایی خانه سینما است و قطعا در اولین روزهای کاری به آن خواهم پرداخت. اصولا چیزی که باید به آن توجه داشت تشکل‌های مدنی و صنفی است که اصحاب سینما و مطبوعات و هنر باید از آن بهره‌مند شوند. اگر ما تمامی فعالیت‌های این گروه‌ها را زیر نظر دولت بیاوریم و فکر کنیم پادگانی درست کرده‌ایم که همه باید مطیع ما باشند، بسیار عمل نادرستی است.

رابطه مخدوش شده اهالی فرهنگ و هنر با دولت در سال‌های اخیر را چطور بازسازی خواهید کرد؟ به هر حال، باید شما اعتمادسازی کنید تا آن‌ها هم به شما اعتماد کنند.
مرحله اول این است که ما سیاست‌ها و دیدگاه‌های خود را بیان کنیم تا اهالی فرهنگ و هنر بدانند که وزارت فرهنگ و ارشاد، رویکرد جدیدی خواهد داشت. دوم، اجرای این سیاست‌هاست؛ به عمل کار برآید، به سخندانی نیست. آنچه موجب جلب اعتماد می‌شود این است که ما به کلام خود عمل کنیم. البته حجم مشکلاتی که در این چند سال به وجود آمده به حدی است که یک شبه نمی‌توان همه چیز را به حد مطلوب رساند؛ اما باید به تدریج ناملایمات را برطرف کرد. باید اراده‌ای برای این کار وجود داشته باشد. من مطمئنم اگر اهالی فرهنگ و هنر ببینند که ما در عمل تمام توان و نیروی خود را برای حل مسائل و مشکلات آن‌ها هزینه می‌کنیم به ما اعتماد خواهند کرد.

معاون‌های خود را انتخاب کردید؟
خیر.

برای معاونت مطبوعاتی به گزینه خاصی نرسیدید؟
خیر. هنوز زود است. در مرحله اول تمام وقت خود را برای تدوین برنامه‌ای جامع و کارآمد صرف می‌کنم که مجلس محترم هم رای بدهد و سرمایه کار خودم باشد. اگر خداوند کمک کرد تا از این مرحله عبور کرده و متصدی این کار شدم برای انتخاب معاونان دست به کار خواهم شد.

ما شاهد باز شدن انجمن صنفی روزنامه‌نگاران خواهیم بود؟
در چارچوب همان سیاست‌هایی که اشاره کردم قاعدتا انجمن صنفی روزنامه‌نگاران هم باز خواهد شد. اکنون وارد جزئیات نمی‌شوم.

اگر بخواهید بهترین دوره وزارت ارشاد پس از انقلاب را نام ببرید به چه وزیر و چه دوره‌ای اشاره می‌کنید؟
به نظرم یکسالی که آقای لاریجانی در وزارت ارشاد بودند، تحولات مثبت و خوبی به وجود آوردند. ایشان هم انسان متفکر و اندیشمندی است و هم از نیروهای خوبی در کنار خود بهره می‌برد. اگر یک دوره چند ساله در ارشاد می‌بودند، نتیجه بسیار مثبتی را شاهد می‌بودیم.

سازمان تبلیغات اسلامی، سازمانی مستقل از وزارت ارشاد است که در بعضی موارد موازی‌کاری‌هایی با ارشاد دارد. در سال‌های اخیر هم چالش‌هایی بین این دو دستگاه وجود داشته است. این موازی‌کاری‌ها را چگونه حل خواهید کرد؟
اگر ما مبنا را بر این بگذاریم که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وظیفه سیاست‌گذاری و حمایت و نظارت دارد و نه تصدی‌گری، طبیعتا بسیاری از مسائل و مشکلات اهالی فرهنگ و هنر رفع خواهد شد. بخشی از مشکلات ناشی از تصدی‌گری وزارت ارشاد است و دیگران هم همین تصدی‌گری را دارند. در واقع، وزارت ارشاد تبدیل به رقیب دیگر نهادها و بخش خصوصی شده است. این رقابت و تصدی‌گری باید برچیده شود.

چشم‌انداز وزارت ارشاد و به طور عام‌تر دولت تدبیر و امید را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در حوزه فرهنگ و هنر من بسیار امیدوارم. در حوزه‌های اقتصاد و پرونده هسته‌ای و بخش‌های دیگر مشکلات بسیار وسیع و گسترده است. به خصوص بخش اقتصاد که به پرونده هسته‌ای ما گره خورده و تا بحث هسته‌ای حل نشود، مسائل اقتصادی هم حل نخواهد شد. زمان زیادی برای آن مسائل مورد نیاز است؛ اما در حوزه فرهنگ با تغییر برخی سیاست‌ها می‌توان مشکلات فراوانی را رفع کرد.

اگر در وزارت ارشاد تحت تصدی شما به فیلمی مجوز اکران داده شود و در حین اکران عده‌ای با چوب و چماق مقابل سینما بیایند و خواهان پایین آوردن فیلم شوند چه می‌کنید؟
سؤال مشکلی است. باید دید قوه قضاییه تا چه حد همکاری خواهد کرد. اگر سایر قوا همکاری کنند بسیاری از مشکلات حل می‌شود. ضابط قضایی که در اختیار ارشاد نیست. بسیج در اختیار ارشاد نیست. ما که نمی‌توانیم افرادی را که با زور می‌خواهند اغتشاش ایجاد کنند و عملی غیر قانونی انجام دهند دستگیر کنیم.

وزارت ارشاد فعلی پس از چند روز اعتراض، فیلمی را که خودش مجوز اکران داده بود از پرده پایین کشید. شما هم عقب‌نشینی می‌کنید؟
کسی که مجوز می‌دهد باید پای آن بایستد. عقب‌نشینی به این معناست که مجوزی که صادر کرده اشتباه بوده است. اگر مجوزی با مطالعه صادر شده باید پای آن هم ایستاد.

در این سال‌ها فیلم‌هایی داشتیم که به محاق توقیف رفتند. حتی فیلم‌های کارگردانانی مانند تبریزی و حاتمی‌کیا. در دوره وزارت شما امیدی به اکران این فیلم‌ها هست؟
امید که قطعا هست. نه تنها در بخش فیلم، در بخش کتاب هم همین مسائل وجود دارد. ممیزی‌هایی که در نشر مشکلاتی ایجاد کرده است. به هر حال باید بررسی شود اگر اصلاحاتی لازم است انجام و منتشر شود.

اصولا به ممیزی قبل از نشر معتقدید؟
در حوزه کتاب باید به سمتی برویم که برخی از تشکل‌های حوزه نشر مسئولیت‌هایی داشته باشند که آن‌ها نظارت کنند، نه ما.

اگر این اتفاق بیفتد، مانند مطبوعات می‌شود که قبل از چاپ نظارتی بر آن‌ها نیست. سیاست‌ها اعلام می‌شود و همه ناشران در چارچوب آن سیاست‌ها عمل خواهند کرد. این ایده اولیه بنده است و باید ببینیم در عمل چطور می‌توان پیش رفت. نمی‌توانیم از الان قولی بدهیم و بعد ببینیم موانع قانونی وجود دارد. ما نباید از قبل کتاب را ممیزی کنیم. باید موارد را اعلام کنیم و از ناشران بخواهیم که بر اساس آن اقدام به چاپ و نشر کنند.

در سال‌های اخیر شاهد سیاست‌زدگی در حوزه فرهنگ بودیم. ظاهرا عملکرد وزارت ارشاد در این سال‌ها بسته به فضای سیاسی کشور بود. در وزارتخانه شما هم شاهد همین اتفاق خواهیم بود؟
مقوله فرهنگ را باید از مسائل سیاسی و امنیتی جدا کرد. متأسفانه در این سال‌ها از نگاه سیاسی و امنیتی به حوزه فرهنگ هنر زیان‌های بسیاری دیدیم. نگاه به فرهنگ به هیچ عنوان نباید سیاسی و امنیتی باشد. ما باید این حوزه‌ها را از هم تفکیک کنیم. نباید فضای فرهنگی را سیاسی و امنیتی کنیم.

بزرگترین خدمت مجلس شورای اسلامی به ملت و رئیس جمهور منتخب، آن است که فهرست اعضای پیشنهادی کابینه را به نفع مردم و در جهت خواست و رغبت واقعی دکتر روحانی تغییر داده و اصلاح کند. این دقیقا همان انتظاری است که دکتر روحانی از نمایندگان مردم دارد ولی به دلیل پاره‌ای از ملاحظات و رودربایستی‌ها نمی‌تواند این خواسته قلبی خود را با صراحت و به طور علنی ابراز کند.

اکنون نوبت مجلس شورای اسلامی و نمایندگان مردم است که به وظیفه قانونی و تکلیف اسلامی، انقلابی و مردمی خود عمل کنند و کابینه دولت جدید را از حضور اصحاب وطن‌فروش فتنه 88 پاکسازی کرده و از این طریق علاوه بر کمک به رئیس جمهور منتخب و خدمت به مردم شریف این مرز و بوم، دست‌های آلوده مثلث آمریکا، اسرائیل و انگلیس را که در پوشش اصحاب فتنه به سوی کابینه جدید دراز شده است با قاطعیت قطع کنند.

 به جرأت و بدون کمترین تردیدی می‌توان گفت که اگر خدای نخواسته نمایندگان مجلس با رأی اعتماد خود به اصحاب وطن‌فروش و نانجیب فتنه آمریکایی- اسرائیلی 88 اجازه حضور در کابینه را بدهند، نه فقط اقدامی در حد و اندازه غفلت، بلکه مرتکب خیانت به مردم و نظام شده‌اند. آیا غیر از این است؟! از برخی نمایندگان اقلیت مدعی اصلاحات مجلس انتظار چندانی نیست چرا که آنها- تاکید می‌شود که فقط برخی از آنها- نشان داده‌اند به حزب و گروه خود بیشتر از نظام و مردم شریف ایران اسلامی وابسته هستند. ولی از اکثریت نزدیک به اتفاق نمایندگان مجلس- چه اصولگرا و چه اصلاح‌طلب- انتظار نمی‌رود که با اصحاب فتنه آمریکایی- اسرائیلی 88 همراهی داشته باشند. همین جا گفتنی است که در رأی اعتماد یا عدم اعتماد به وزرای پیشنهادی پای اسلام و انقلاب و نظام در میان است و این وظیفه خطیر نباید تحت‌الشعاع برخی از خط‌کشی‌ها و دسته‌بندی‌های موجود در میان نمایندگان اصولگرای مجلس قرار گیرد.

 رأی عدم اعتماد مجلس به برخی از وزرای پیشنهادی نه فقط خدمت به مردم و نظام بلکه خدمت شایسته‌ای به آقای دکتر روحانی نیز هست و نمایندگان محترم مجلس باید یقین داشته باشند که رئیس جمهور منتخب از رأی عدم اعتماد به تعدادی از اعضای معرفی شده خشنود خواهد شد و اگرچه بعید نیست به ظاهر و بنا به مصالحی نسبت به عدم حضور آنها در کابینه خویش ابراز ناخرسندی کند ولی از آنجا که شواهد نشان می‌دهد اصحاب فتنه را تحت فشار و رودربایستی با برخی از سران و عوامل فتنه در فهرست گزینه‌های خود جای داده است، رأی عدم اعتماد به آنها را هدیه‌ای گره‌گشا از سوی مجلس شورای اسلامی تلقی می‌کند که راه را برای خدمت بیشتر ایشان هموارتر خواهد کرد.

پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در آستانه تنفیذ حکم ریاست جمهوری یازدهم - که روز شنبه 12 مرداد برگزار می‌شود - برخی از این معیارها را که در سخنرانی‌های مختلف رهبر انقلاب مطرح شده، منتشر کرده است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در تاریخ هشتم خرداد 1373 در بیان اهمیت معیارهای انتصاب مسئولان در نظام اسلامی تاکید کردند: «نکته‌ای که برای ما، مسئولین و کارگزاران نظام اسلامی در ایران، اهمیت دارد، این است که وقتی در رأس نظام اسلامیِ نبوی - یعنی نظام اسلامیِ ساخته دست مقدّس پیغمبر در صدر اوّل - انسانی مثل امیرالمؤمنین علیه‌الصّلاةوالسّلام گذاشته می‌شود، معنایش این است که در همه تاریخ، در همه مسئولیتهای اساسی در نظام اسلامی، باید معیارها رعایت شود. رعایت معیارها هم مخصوص ریاست جامعه اسلامی نیست؛ بلکه اهمیت دادن به ارزشها، معیارها و ملاکهای اسلامی، یک امرِ ساری و جاری در کلِ‌ جامعه اسلامی است و این است که برکات را متوجّه مسلمین می‌کند.»

ایشان در سخنرانی دیگری در هشتم آبان 1384 در دیدار کارگزاران نظام، بر لزوم خدمت مداوم به مردم تاکید کردند و ضمن اینکه "غفلت از مردم و خدمت به آنها" را از جمله سرفصل‌های مهم مورد توجه مسئولان دانستند، افزودند: «اگر غفلتی در این مورد داشته‌ایم، باید به خدا پناه ببریم و توبه کنیم. نگذاریم دل ما از مردم غافل شود؛ بخصوص شما مسئولانی که مردم با شعار «خدمت به مردم»، «مبارزه با فساد»، «عدالت اجتماعی» - چه در مجلس، چه در دولت - شما را انتخاب کرده‌اند. یک لحظه باید از خدمت به مردم غافل نشویم. به برکت گفتمان عدالت و خدمت و مبارزه با مفاسد، امروز این مجلس و این دولت شکل گرفته. علاقه مردم به این مفاهیم بوده؛ نمی‌شود این مفاهیم را مجرد و انتزاعی بدانیم؛ اینها مفاهیم واقعی است؛ در میدان زندگی است.»

رهبر انقلاب در همان دیدار خطاب به مسئولان با تاکید بر اینکه "عدالت را باید در برنامه‌های گوناگون معنا کنید"، تصریح کردند: «آنچه مربوط به عدالت و خدمت به امور اقتصادی و مادی مردم است، در سیاست‌های برنامه‌ی چهارم وجود دارد؛ که از جمله آنها «تقویت پول ملی»، «مهار تورم و گرانی»، «کم کردن شکاف و فاصله بین دهک‌های بالا و پایین جامعه» و از این قبیل است. این سیاست‌ها باید به برنامه تبدیل شود؛ و الّا خود عنوان «عدالت» یک هدف آرمانی است. سیاست‌هایی که می‌تواند ما را به عدالت برساند و برنامه‌هایی که می‌تواند این سیاست‌ها را محقق کند، باید مورد توجه قرار بگیرد. البته در برنامه چهارم در این زمینه مشکلاتی وجود دارد؛ این مشکلات هم باید برطرف شود؛ برنامه واقعاً طبق سیاست‌ها تحقق پیدا کند تا بتوان امیدوار بود که با این برنامه به آن سیاست‌ها خواهیم رسید.»

مقام معظم رهبری در دیدار دیگری با کارگزاران نظام که در تاریخ سوم مرداد 1391 انجام شد نیز با اشاره به ترکیب آرمان‌خواهی و آرمان‌گرایی با واقع‌بینی، یادآور شدند: «یک حرفی را سر زبانها انداختند، درباره‌اش نوشتند و گفتند؛ الان هم انسان در گوشه و کنار میشنود که ملاحظه‌ی واقعیتهای جامعه و جهان، با آرمان‌گرائی نمی‌سازد. آرمان‌گرائی را اشتباه کردند با رؤیاگرائی. آنچه که ما می‌خواهیم دنبال کنیم و اصرار بر آن داریم، این است که واقع‌بینی، مشاهده‌ی واقعیات جامعه و جهان، با آرمان‌گرائی و تعقیب آرمانها و آرزوهای بزرگ ملت ایران هیچگونه تنافی و تعارضی ندارد. اگر ما توانستیم آرمان‌گرائی را با واقع‌بینی و واقع‌گرائی همراه کنیم، ترجمه‌ی عملیاتی‌اش میشود اینکه ما تدبیر را با مجاهدت ترکیب کنیم؛ هم مجاهدت کنیم و مجاهدانه حرکت کنیم، هم این حرکت مجاهدانه در یک چهارچوب تدبیرشده‌ای قرار بگیرد؛ که این، آگاهی عمومی، آگاهی دست‌اندرکاران، همراهی دلها و زبانها در همه عرصه‌ها را می‌طلبد.»

 متن کامل 18 سخنرانی مقام معظم رهبری که از سال 1370 تا سال 1391 انجام شده و در آنها به معیارهای انتصاب مسئولان در نظام اسلامی اشاره شده است، در پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR با عنوان «نصاب کارگزاران نظام اسلامی» منتشر شده است.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آیت الله هاشمی رفسنجانی، یادداشت مدیر مسئول کیهان در مقدمه کتاب "بی پرده با هاشمی رفسنجانی" بدین شرح است:

درباره او، هم دوستان –حتی آن عده که عملکرد او را خالی از خطا نمی‌دانند –و هم دشمنان که در دشمنی با او کم نمی‌گذارند، باور مشترکی دارند، هردوطیف، هاشمی را یکی از استوانه‌های انقلاب می‌دانند.

او، از نخستین روزی که جرقه انقلاب اسلامی زده شد تا هنگام پیروزی و از آن پس، طی 25 سال گذشته، همواره در اولین حلقه یاران امام (ره) و در شمار تعداد کم‌شمار مسئولان عالی‌رتبه نظام بوده است. شخصیت مطرح و مؤثر در مبارزات منجر به پیروزی نهضت امام خمینی (ره)، عضویت در شورای انقلاب، ریاست مجلس شورای اسلامی، فرماندهی جنگ در سال‌های پرتب‌وتاب، ریاست ریاست جمهوری و ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام ازجمله مسئولیت‌های ثبت شده در کارنامه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی است... و البته، باید مسئولیت اثرگذار، امّا تعریف‌نشده دیگری نیز به این فهرست افزوده شود... با این حساب، هاشمی بهترین گزینه‌ای بود که برای گفت‌وگو در آستانه 25 سالگی انقلاب جستجو می‌کردیم. او تاریخ انقلاب اسلامی را با بسیاری از جزئیات آن در سینه داشت و علاوه بر سرفصل‌ها، سایه‌روشن‌های راه طی شده را نیز می‌شناخت.

آیت‌الله هاشمی رفسنجانی تاکنون مصاحبه‌ها، سخنرانی‌ها و نوشته‌های فراوانی داشته و خاطرات روزانه خود را نیز ثبت و به تدریج آن را تدوین و منتشر می‌کند، بنابراین در نگاه اول به نظر می‌رسید که نباید از او انتظار شنیدن نکته‌های ناگفته چندانی را داشته باشیم ولی به قول سقراط، گفت‌وگوکننده باید در نقش «ماما» ظاهر شود و با پرسش‌های چندوجهی و حسابشده خود طرف گفت‌وگو را به زایمان پاسخی بکشاند که در پی آن است... و ما در این اندیشه بودیم.

هاشمی، اگرچه از قدرت تحلیل و هوش سرشاری برخوردار است و کمتر اتفاق می‌افتد که در استدلال و احتجاج کم بیآورد، امّا تاکنون در بسیاری از مصاحبه‌ها و سخنرانی‌ها در جاده‌ای تقریباً یکطرفه رانده بود و ما در پی آن بودیم که با او به یک چالش جدی بنشینیم و برای پاره‌ای از ابهامات چه درباره گام‌های پیموده نظام و چه پیرامون برخی از مواضع ایشان، پاسخی منطقی جستجو کنیم.

با هاشمی از هر دری سخن گفتیم، درباره زندگی شخصی او که به مرفه بودن معروف است، پیرامون تشکیل حزب کارگزاران که سابقه خوشایندی ندارد، درباره تهاجم فرهنگی که به گمان بسیاری، دوران ریاست جمهوری ایشان زمینه‌ساز آن بوده است... درباره مانور تجمل، سوء‌استفاده برخی از مدیران دولت هاشمی، ... حتی زندگی خصوصی هاشمی و فرزندان ایشان...

اعتراف می‌کنیم هاشمی با روی گشاده و اعتمادبه‌نفس مثال زدنی از این چالش که به رودررویی شباهت بیشتری داشت و گاه به مجادله نزدیک بود، استقبال کرد و دربرابر پرسش‌های بعضاً گزنده پرسشگران ما، خم به ابرو نیآورده و ابهام‌زدایی کرد. هرچند، پاسخ برخی از پرسش‌ها هنوز ناتمام است و با هاشمی درباره آنها به نقطه اتفاق نرسیدیم که ضرورت ساده‌زیستی مسئولان نظام –حتی اگر خود از توان مالی قابل توجهی برخوردار باشند –ازجمله آنهاست... هاشمی تعریف متفاوتی از این مقوله دارد.

بعد از تماس با آیت‌الله هاشمی رفسنجانی و طرح درخواست خود که به رغم مشغله فراوان ایشان با پاسخ منفی روبرو نشد، مسئولیت این مصاحبه طولانی و پرکش و قوس را به برادرمان قدرت الله رحمانی، جانباز ویلچر نشین و دبیر گروه گف‌وگوی کیهان سپردیم. برادر رحمانی که مخصوصاً برای انجام این دست از گفت‌وگوها، تجربه اندوخته و دانش آموخته است با بهره‌گیری از آرشیو غنی روزنامه و برخورداری از همراهی سایر همکاران در پی انجام این مهم رفت که تلاشی خالصانه و درخور تقدیر بود.

کتابی که پیش‌رو دارید حاصل 16 ساعت گفت‌وگو با آیت‌الله هاشمی رفسنجانی است که در 14 شماره از روزنامه کیهان به چاپ رسیده و درپی درخواست مکرر بسیاری از خوانندگان و نیز شماری از مسئولان به صورت کتاب و با عنوان «بی‌پرده با هاشمی رفسنجانی» دراختیار همگان است.

ادعا نمی‌کنیم که در این نشست 16 ساعته، پاسخ تمامی پرسش‌هایی که در پی آن بوده‌ایم را یافته‌ایم چرا که کمی وقت و فراوانی پرسش‌ها، ازجمله موانع بوده‌اند ولی بر این باوریم که آیت‌الله هاشمی رفسنجانی درخلال این گفت‌وگو بسیاری از ابهامات موجود را زدوده و پرسش‌های زیادی را پاسخ گفته است.

و بالاخره، قدردانی و تشکر از جناب آقای هاشمی رفسنجانی به خاطر قبول این مصاحبه طولانی و سعه صدر و گشاده‌رویی در پاسخ به پرسش‌های کیهان را وظیفه خود می‌دانم و برای ایشان توفیق خدمت بیشتر به اسلام و انقلاب و مردم شریف این مرزوبوم را آرزو می‌کنیم.

حسین شریعتمداری

مدیرمسئول کیهان

       ناگفته پیداست که ملت ایران و خصوصاً خانواده کوهنوردان پر افتخار و غرور آفرین ایران همچنان در سوگ این عزیزان بوده و قلبهای تک تک هموطنان از این ضایعه به درد آمده است.

       امروز برای راقم این سطور یک سئوال به وجود آمده است:

       چرا باید همیشه به دنبال مقصر حادثه باشیم؟ معلول حادثه چه دردی از ما دوا خواهد کرد اگر علت را نشناسیم.

       فدراسیون کوهنوردی معتقد است که با این موضوع موافق نبوده و این اقدام خود سرانه بوده و بدون حمایت این فدراسیون، از این بیانه می توان نتیجه گرفت که هر اقدام ورزشی باید با موافقت فدراسیون و نظر آنها باشد و اتفاقاً هیچ دلیل واقعی نیز در پس پرده وجود نداشته که علی رغم مخالفت این فدراسیون یک باشگاه خصوصی و چند کوهنورد جوان مصمم می شونده با به خطر انداختن جان خود راه جدیدی برای سعود ایجاد کنند و افتخاری دیگری برای کشورمان کسب نمایند؟!؟

       اگر مفروض ما این است که بر اساس اطلاعات منتشره توسط باشگاه آرش فتح قله روز سه شنبه انجام شده و در روز چهارشنبه در مسیر بازگشت کوهنوردان از مسیر خارج و در حقیقت گم شده اند چرا اعضای باشگاه و دیگر کوهنوردان مرتبط با موضوع که احتمالاً می بایست دارای تجاربی باشند به این نتیجه نرسیده اند که وضعیت خطرناک است و باید فوراً اقدامات احتیاطی را آغاز نمود؟ چرا به فرض ارتباط تلفنی تا روز شنبه دارنده تلفن اقدام به ارسال مختصات گوشی توسط پیامک نکرده است و اساساً چرا از امکانات تلفن ماهواره ای بی اطلاع بوده و نکته مهمتر چرا افرادی که در ایران با وی مرتبط و به اینترنت و سایت شرکت ثریا در ایران دسترسی داشته اند چنین امکانی را به وی گوشتزد نکرده اند؟

       نهایتاً به نظر می رسد بر اساس روابطی شخصی، رئیس جمهور به این موضوع ورود می کند و از وزیر ارتباطات و فن آوری اطلاعات می خواهد محل این افراد را اعلام کند. تا اینجا نمی توان به اقدامات دولتی ها خرده گرفت لیکن سئوالی که در ذهن هر بیننده ای پدیدار می شود این است که شخص وزیر و دفتر وی که باید در این حوزه متخصص باشند چگونه از یک شرکت داخلی که اساساً به سیستم (L.I) (شنود قانونی) دسترسی ندارند توقع داشته اند که یک تلفن همراه را مکان یابی نماید ؟؟؟ آنهم نه در خاک ایران بلکه در یک کشور ثالث !!! حداقل نتیجه ای که راقم این سطور خواهد گرفت این است که انتظارت رئیس جمهور عزیز و وزیر خبره و دفتر وی که مملو از کارشناسان این حوزه بوده از یک شرکت بازرگانی متعلق به بخش خصوصی که حتی گوشیهای این شرکت را برای تعمیرات به خارج از کشور ارسال می کند در حد یک سازمان جاسوسی عریض و طویل است؟

       اگر واقعاً یک شرکت خصوصی می توانست تلفنی را مکان یابی کند که لزومی بر حساسیت مقنن در تصویب قوانین سخت گیرانه برای چنین اقداماتی نبود و قاضی ویژه شنودی منصوب نمی شود و هر مقام قضایی می توانست دستور شنود صادر کند و هیچ نظارتی بر اینگونه امور متصور نبود و سنگ روی سنگ بند نمی شد و قطعاً من و شما هم از تلفن اساساً استفاده نمی کردیم.

       دلیل ضریب نفوذ تکنولوژی مخابرات در همه کشورها نظارت قانونی بر این حوزه هاست و همه شاهد بوده اند افشاگریهای اخیر چه بلوایی در غرب ایجاد کرد. آنچه رئیس جمهور محترم و وزیر در فیلمهای جاسوسی و پلیسی می بینند اگرچه واقعیت دارد ولی قبل از آن اقدامات یک مقام محترم قضایی وفق نص صریح قانون بر اساس وجود پرونده ای و دلالت قرائن و امارات مثبته بر ضرورت این امر دستور این کار را صادر کرده است و اساساً ضابطین محترم اعم از خاص و غیر خاص چه سربازان گمنام امام زمان باشند چه مأمورین محترم و زحمت کش نیروهای انتظامی چه دلاور مردان سپاه پاسداران باشند و چه مردان نامرئی نهاد های حفظ اطلاعات و امنیت، همه اینها قبلاً با ارائه مستندات محکمه پسند از قاضی اجازه این کار را می گیرند مگر در برخی مواقع خاص که در قانون احصاء شده و اطاله زمان برای اخذ دستور قضایی ممکن است نتایج غیر قابل جبرانی به بار آورد که در اینگونه مواقع برخی نهادها مجاز به اقدام ولی موظف به اخذ دستور قضایی در اولین فرصت هستند بدین معنی که اخذ دستور مقامات محترم قضایی جزء لاینفک این موضوع محسوب می شود.

       حال اگر دفتر رئیس جمهور یا وزیر محترم اینگونه امور را تلفنی حل می کنند امری است که از حوزه درک نگارنده خارج و بیشتر شبیه قرار دادن دستگاه شنود در کانال کولر منتخبین ملت است تا اقدامات قانونی یک نهاد ناظر و عالی ارتباطات و فن آوری اطلاعات که اگر صحت داشته باشد باید بر این بی قانونی ها گریست.

       نکته حائز اهمیت بیشتر این است که افراد اسبق الذکر در موضوع اسبق الطرح موضوع مکان یابی را نه در ایران بلکه در کشور ثالثی که اتفاقاً دوست ایران است و کشور قدرتمندی در حوزه های نظامی و اقتصادی محسوب می شود مطالبه کرده اند.

       با حداقل شعور نگارنده این امر جاسوسی تلقی می شود.

       در امور مشابه مقام قضایی کشور مبداء با صدور دستور قضایی به پلیس بین الملل این موضوع را پی گیری و در حقیقت با نوعی نیابت قضایی چنین درخواستی را مطرح می کند قطعاً تصدیق می فرمایید صلاحیت ذاتی و محلی در امور قضایی امری غیر قابل انکار است مثلاً یکی از قضات تهران نمی تواند مستقیم در شهر مشهد دستوری به ضابطین صادر کند بلکه می بایست از طریق اعطای نیابت قضایی از قاضی شهر مقصد تقاضا نماید این امر را انجام دهد یا بلعکس.

       فارغ از این اوصاف نهایتاً محکوم ماجرا یعنی شرکت ارتباطات ماهواره ای ثریا که احتمالاً با روحیات این گروه از دولتی ها آشنا بوده با پی گیری های تلفنی سفرای ایران در امارات و چین و اطمینان از اینکه موضوع انسانی است ظرف سه ساعت یک تلفن ماهواره ای را ردیابی و مختصات مکان آن را به تیم های اعزامی برای نجات کوهنوردان عزیز اطلاع داده است حال با این اتهام زنی های بدون مدرک چگونه انتظار داریم در مواقع مشابه برای ما که اتفاقاً خیلی به توسل به مراحل قانونی پایبند نیستیم مجدداً همین خدمات را ارائه دهند؟

       رجوع کنید به مصاحبه اختصاصی قدر نیوز با مدیرعامل شرکت ارتباطات تلفن آسیا نماینده شرکت ارتباطات آسیا که در مصاحبه بیان می کند شخصاً به وزیر گفته است عملیات مکان یابی در یک کشور خارجی مستلزم چه اقداماتی است. آیا وزیر محترم این اقدامات را انجام داده است که حالا مدعی طرح شکایت در مجامع بین المللی می شود؟

       واقعاً در کدام حوزه ارتباطات ماهواره ای ما دچار تحریم هستیم؟ من شخصاً بعد از اصرار وزیر بر تحریم چند بار از خط تلفن ماهواره ای ثریا استفاده کردم که مطمئن شوم واقعاً تحریم هستیم یا خیر!!!

       بر اساس کدام منطق و استدلال حقوق عدم مکان یابی یک تلفن همراه به درخواست کشوری در یک کشور ثالث تحریم محسوب می شود! واقعاً در وزارت خانه عریض و طویل ارتباطات و فن آوری اطلاعات ممکن است که یک نفر وجود نداشته باشد که به حداقل موازین حقوقی آشنا باشد؟ چرا این افراد را با کارکنان فعلی دفتر وزیر جایگزین نمی کنند که دچار چنین مصیبتی نشویم.

       در پایان تنها می توانم آرزو کنم این چند روز باقیمانده هم سپری شود و دولت جدید مستقر گردد بلکه این کابوسی که هشت سال در آن گرفتار بودیم پایان یابد. 

امشب بازهم رئیس جمهور محترم مصاحبه ای کرد از همان جسم مصاحبه های قبلی،

در تمام طول مدت مصاحبه در این فکر بودم که آیا من واقعاً در ایران زندگی می کنم؟ پاسخم مثبت بود لذا دوباره از خود می پرسیدم این آقا رئیس جمهور ایران است؟ باز هم پاسخم مثبت بود. فقط مثبت

مات و متحیر مانده ام که چرا دنیای ما دو نفر این قدر متفاوت است، قطعاً پیشرفت های اخیر را نمی توان کتمان کرد لیکن باید در نظر داشت که این پیشرفتها به چه قیمتی حاصل شده و یا در حقیقت باید از خودمان بپرسیم با چه منابعی این پیشرفتها به دست آمده است از این رو اگر منابع ما محدود بوده که واقعاً هنر بزرگی بوده به این پیشرفتها رسیدن ولی اگر واقعاً منابع موجود را بررسی کنیم به نسل های آتی چه پاسخی خواهیم داد؟

در کدام کشور رئیس جمهور با افتخار از رتبه علمی دولت خود می گوید و در آخر هم تأکید می کند نه از آن مدرک الکی ها از آن مدارک واقعی !!! گویی اساس وجود مدارک تحصیلی قلابی امری واضح و مبرهن است و کاملاً پیش پا افتاده که کسی در ذات آن شکی ندارد منتها انتساب آن به این دولت ممکن نیست. اگرچه بدایتاً موضوع مدارک قلابی و جعلی در همین دولت بود که بر سر زبانها افتاد.

دولت پاک دست و درستکار را من نمیتوانم قضاوت کنم ولی بعید می دانم دیوان محاسبات و سازمان بازرسی کل کشور چنین نظری داشته باشند!؟؟

بقیه دولتها سکوی پرتاب ساخته بودند و این دولت پرتاب را انجام داد. از همین استدلال می توان روحیه وی را شناخت روحیه ای که باید سالها در مورد آن تحقیق کرد و نوشت و اگر حماسه سیاسی مورد نظر مقام معظم رهبری رخ نمی داد و مجدداً امید در دلهای هموطنان شکوفا نمی شد واقعاً چه باید می کردیم؟

البته این دولت اولین دولتی نبوده که در انتخابات کاندیدا نداشته است اما باید دید رئیس جمهوری که زمان ثبت نام فرد مورد اعتراض اغلب گروه ها و جریان های سیاسی و خصوصاً آیات اعظام به همراه وی به وزارت کشور می رود و صلاحیت این فرد مورد تأیید شورای نگهبان قرار نمی گیرد و به استناد اخبار منابع موثق تا آخرین لحظه تلاش می کند با حکم حکومتی تصمیم قانونی شورای نگهبان را تغییر دهد اکنون از فقدان کاندید در انتخابات دم می زند واقعاً اگر به دلایل مرموزی اصرار این آقا بر تأیید صلاحیت همان یک نفر نبود امروز دولت میتوانست به این صراحت مدعی فقدان کاندید در انتخابات شود. انتخاباتی که به روایت دوست و دشمن بسیار پرشور و عامل وحدت ملی و شکست نقشه دشمنان بود.

در بخش حمل و نقل که چه کرده است این دولت باید چند نفر از هموطنان کشته می شدند خوشبختانه کمتر کشته شده اند !!! اصل موضوع کشته شدن مورد بحث نیست به طریق صحیح باید ما این کشته ها را می دادیم حالا چه بهتر که کمتر کشته دادیم؟ واقعاً کارشناسان با بررسی آماری و مستندات چه نقدهایی بر این دولت که نخواهند نوشت. مطمئن باشید تا سالها بعد همین نقد ها را خواهیم خواند و افسوس خواهیم خورد

در حوزه فرهنگ که چقدر رشد کرده ایم؟؟؟ اکثر هموطنان عصبی با کمترین برخورد دعاوی در سطح خونین و قتل رخ می دهد خیابانها شب ها در اختیار معتادین و زور گیران است نیروی محترم انتظامی به هر زحمتی که هست تمام اماکن تجاری را تعطیل می کند که هم اشتغال کمتر باشد و هم خیابانها خلوت شود که معترضین به مردم قدرت عمل و مانور بیشتری داشته باشند. سینما که عجب پیشرفتی داشته همین چند جایزه جهانی را که اتفاقاً همین دولت در آن نقشی نداشته مصادره می کند و جزو افتخارات این دولت معرفی می کند. رشد فرهنگی را که باید صدها سال نقد کرد

. برخورد وسیله نقلیه هوایی که در آن استخوانهای رئیس جمهور درد می گیرد با کابل منتهی به سقوط نمی شود

چه افتخاریست رئیس دولت با این حجم بالای فروش نفت و منابع از اسقاط وسایل نقلیه هوایی بگوید و تازه در این حد هم اطلاعات عمومی نداشته باشد که به مسافر پرواز گواهینامه خلبانی نمی دهند چرا که خلبانی نکرده فقط نشسته و به مقصد رسیده است که اگر غیر این بود نگارنده هم از شرکتهای هواپیمایی عربی تا به حال چندین بار گواهینامه خلبانی مطالبه کرده بود

خدا را شاکرم که اسم هیچ اتوبانی شهید احمدی نژاد نشد که اگر چنین اتفاقی افتاده بود هرگز این روزها را فراموش نمی کردم اگر در حوزه حمل و نقل میزان تصادفات کم شده شایسته است از اقدامات پلیس راهور تشکر کرد که فرهنگ سازی کرده اگر راه و سد و ... ساخته شده من به عنوان یک ایرانی که حداقل یک حق رأی دارد از قرارگاه خاتم الانبیاء سپاس گذارم که اگر دست پیمانکاران دولتی بود همین ها را هم نساخته بودند از دولت جدید هم عاجزانه تقاضا می کنم پروژه تهران شمال را به سپاه واگذار کنند تا بتوانیم از مواهب آن استفاده کنیم

من که یک فرد عادی هستم ولی دلم به حال دولتی ها در تمام قوا می سوزد که هشت سال با چنین روحیه ای ساخته اند الان می فهمم که آقای علی لاریجانی در آن روز معروف وقتی پاسخ همین فرد را می داد به نمایندگی از من ایرانی سخن می گفت و همین یک عمل علی لاریجانی همه مطالبات من از کشورم را تسویه کرد

صفر تا صد محمود احمدی‌نژاد میان "آمال" و "واقعیات" زیر صدم ثانیه بود. او با عقب و جلو کردن شتابان و مکرر ماشین دولت میان "آمال" و "واقعیات"، بسیاری از تعادل‌ها را بر هم زد و مردمان را به سرگیجه مبتلا کرد.

حال او در این روزهای واپسین در کار تطهیر "واقعیات" است!

احمدی‌نژاد می‌گوید: ما از روز اول می‌دانستیم که قرار است چه کاری انجام بدهیم. ما از روز اول در تمام بخش‌ها برنامه داشتیم و طبق آن برنامه عمل کردیم. البته انعطاف هم داشته‌ایم، ولی اصول را هم حفظ کرده‌ایم. در تمام لحظات دولت کار و برنامه برای اجرا وجود داشته است و ما حتی یک ساعت هم بی‌برنامه نبوده‌ایم.

دولت برنامه داشته است بدون شک چنین بوده است. اما مشکل در آن است که برنامه به واسطه استدلال متقن و اجماع کارشناسی به درد بخور و کارآمد می‌شود و اگر نه، برنامه بی‌مبنا و مبتنی بر "آمال" و آرزوها سودی ندارد.

با نوع نگاه اشتباه و افق دید محدود وخُرد، با فرض حس نیت، کار بی‌اندازه، زحمت بی‌فایده است چرا که با تعریف و شناخت نادرست تیرها به جای خوردن به هدف به جای ناجور خواهند خورد و در آدرس اشتباه  شبانه روز راندن، ما را به مقصدی نمی رساند و در ناکجا آباد فرو می‌برد.

با فرض اینکه سخن دولتیان صادق باشد و این دولت با برنامه بوده باشد و بیش از هر دولت دیگری کار کرده باشد، با نگاه به نتیجه عملکرد دولت شاید بزرگترین درس از "رخداد محمود احمدی‌نژاد" را بگیریم؛ «نگاه خطا، تعریف نادرست، مفاهیم نادقیق، اصول غلط، کار شبانه روزی را بر باد می دهد.» کارها با کار زیاد به سامان نمی رسد و "کار" در متن یک طرح و هدف کلی و صحیح، نتیجه بخش می شود. 

همان گونه که ساخت مسکن مهر مشکل مسکن را مرتفع نکرد و با افزودن بر نقدینگی، تورم لجام گسیخته را  به سهم خود تیزتر کرد و قیمت‌ها را چنان بالا برد که حالا همه دولت‌ها در ایران وام‌دار محمود احمدی نژاد خواهند بود! چرا که باید حاشیه‌ای، بیابانی پیدا کنند تا با ساخت مسکن مهرانه نیاز بازار را فرو نشانند. و تبعات اجتماعی و فرهنگی این شهرک‌های ساخته شده، بر حاشیه شهرها را حکومت تا ابد الاباد بر جان بخرد.

همانگونه که این روزها شاهد هستیم برخی از کارهای صورت  گرفته در دولت نهم و دهم، در دم آخر به صورت گل درشتی با لاک غلط‌گیر احمدی نژاد تصحیح می شود.

آمار احمدی نژاد با آمال‌اش می‌خواند و تئوری صدق احمدی‌نژاد، همخوانی آمال و آمار است. از این رو برای نشان دادن تناقض و خطای احمدی نژاد، باید او و هوادارنش را به واقعیت انضمامی ارجاع دهیم.

با فرض اینکه آمار وی واقع‌نما باشد، قهرا ما باید با وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مطلوبی روبرو باشیم. وضعیتی که این آمارها برگرفته از آن است. اما با یک استقرای ساده، با گشت و گذار در بازار و در میان مردم و قوم و خویش و نظر افکندن به جیب خود در میابیم که وضعیت به هیچ رو مطلوب نیست پس ...

البته ممکن است محمود احمدی نژاد استدلال کند که وصعیت نامطلوب امروز حاصل تحریم‌ها است. اما درست در همین زمان تناقضی دیگر از پرده برون می‌افتد. چگونه می توان روزی با استراتژی تهاجمی قطعنامه دریافت کرد و با ادبیاتی تهاجمی قطعنامه‌ها را کاغذ پاره خواند و روزی دیگر تحریم‌ها را کارساز دانست و در استراتژی نرم، خواهان رابطه با آمریکا بود.

آمار احمدی نژاد با "آمال‌"اش می خواند نه "واقعیات" امور، چرا که ترک لنگرگاه عقلانیت به سودای "آمال" در امور حکومت، در افتادن در امواج سهمگین حوادث را در پی دارد، همانگونه که ایران در دوران احمدی‌نژاد در تصادف و حادثه به سر برد و از بی‌قاعدگی و بی‌قانونی رنج کشید!

سایت شخصی حجت‌الاسلام والمسلمین اکبر هاشمی رفسنجانی در شبکه اجتماعی «کلوب» رسانه رسمی خود را راه‌اندازی کرد.

این رسانه تاکنون توسط بیش از ۶هزار و ۷۰۰ کاربر شبکه اجتماعی کلوب پسندیده شده است و در بین رسانه‌های مرتبط با شخصیت‌ها، در رتبه دوازدهم قرار گرفته است.

بر اساس اطلاعات درج شده در شناسه کاربری، این حساب به درخواست سایت رسمی اکبر هاشمی رفسنجانی ایجاد شده است و کاملا رسمی است.

مطالب منتشر شده در کتیبه این رسانه، مطالبی است که در سایت شخصی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام درج شده است.

از آخرین مطالب منتشر شده در این رسانه می‌توان به عناوینی چون «شب قدر هاشمی چگونه گذشت؟»، «متحجران، مدل امروزی خوارج کوفه‌اند»، «اعتدال یعنی انقلابی باش، کلّه شق نباش!» و ویدیویی با موضوع کوهنوردی عضو مجلس خبرگان رهبری اشاره کرد.

این رسانه، نخستین ورود رسمی یک مقام بلند پایه نظام جمهوری اسلامی ایران محسوب می‌شود که در یک شبکه اجتماعی داخلی ایجاد شده است.

پیش از این صفحات مختلفی برای وب‌سایت‌های رسمی مقامات بلندپایه نظام از جمله رهبر معظم انقلاب در شبکه‌های اجتماعی داخلی و خارجی ایجاد شده بود که هیچ‌یک از آن‌ها به صورت رسمی تأیید نشده‌اند.

 در عین حال هنوز ترکیب نیم دیگری از کابینه دستخوش گمانه‌زنی‌هاست، جدول زیر مروری بر آخرین اخبار در این زمینه است.

مراسم تحلیف رییس‌جمهور منتخب سیزدهم مرداد‌ماه برگزار می‌شود و لیست کابینه پیشنهادی وی در این روز تقدیم مجلس خواهد شد؛ تقریبا نیمی از افرادی که روحانی را در دولت یازدهم همراهی می‌کنند، مشخص شد‌ه‌اند.